3 Maart: Vierlingsbeek-Swolgen

Oh toeval! Er overnachte een medepelgrim in de B&B. Ik zat dus 's ochtend met Gert-Jan en zijn ouders aan het ontbijt. Gert-Jan was net afgestudeerd en besloot er een half jaar tussenuit te gaan. Hij nam de route via de GR5 en de Weg van Arles. Dit betekend dus eerst helemaal naar de Middelandse zee en dan naar Spanje. Bravo!

Hij was net als ik pas vertrokken en zijn ouders liepen een paar dagen met hem mee. Zelf vervent wandelaars was dit voor hen een mooie manier om hun zoon uit te zwaaien
Omdat Gert-Jan cs.nog familie gingen ophalen op het station gingen we niet gezamelijk op pad. Dit gaf mij de gelegenheid om nog een paar boodschapjes te doen in het buurtsupertje. Tot mijn grote schrik vroeg de kassajufrouw of ik mijn rugzak wilde opendoen. Oh jee.... Gelukkig hoefde ik niet de boel uit te pakken. Het was meer een formaliteit. Hebben pelgrims een slechte naam in Vierlingsbeek??

Eenmaal buiten: regen! De eerste test voor mijn kleding. Zou ik droog blijven?
Het pieterpad is ook echt een pelgrimspad. Op de weg naar Swolgen zou ik in totaal 3 belangrijke kapellen tegenkomen. De eerste was een mooie grote Mariakapel, waar ik schuilde voor een fikse plensbui. De volgende was een mooi kapelletje voor St. Jozef in Smakt.


Het was weer gestaag gaan regenen. Tot nu toe bleef mijn kleding droog. Mooi! Na Smakt kondigde zich het landgoed Geysteren aan. Hier ligt ook de grens van Noord-Brabant en Limburg. Op die grens, midden in het bos bij een 6-sprong, ligt de Willibrorduskapel. Gebouwd in 1543 bij een put die waarschijnlijk al een 1000 jaar ouder is. Helaas was de kapel dicht. Maar omdat de regen intussen was opgehouden, was er gelegenheid om pauze te houden bij de picknicktafel tegenover de kapel. Na een minuut of 5 kwamen daar Gert-Jan en familie aangelopen! Met hen meegelopen tot Wanssum. Trage wandeling maar gezellig. De laatste 8 kilometer naar Swolgen weer alleen, onder dreigende luchten en soms flinke windvlagen. Maar geen regen meer.